Yalnızım Şiiri - Mustafa Ali Akbaş

Bir benim bendeki yok başka,
Bir daha korkarım gelmez aşka,
Deli gönlüm artık son yaşta
Ben artık yalnızım

Hiç bir şeyde gözüm yok
kimseye bir sözüm yok
Anladım artık çözüm yok
Olduğum gibi hep yalnızım

Kimse sormasın bilmesin
Sözlerim kimse dinlemesin
İsterse seven kıymet vermesin,
Ben yine hep yalnızım

Yalnızlık alın yazım çekerim
Terkedilmekse niyet giderim
Seni tebrik bile ederim
Ben yine burda, hap yalnızım

Hiç gülmedim hep ağladım
Nice vefasıza gönül bağladım
Yar diye sarılıp yandım
Yanmakta boş,yine yalnızım

Döndüm etrafında durmadan,
Cevap verdin hiç anlamadan
Koynuna alıp saklamadan
Girecek yer yok, yalnızım

Yandım öldüm bilenmi oldu
Sevdim, sevenmi oldu
Yine gözlerime yaş doldu
Silerim yaşları, yine yalnızım

Bir kere sevdim yürekten
Başka yoktu gerçekten
Sende beni çekip giderken
Yandı yüreğim, yine yalnızım

Mutluluk nedirki mutlu olayım
Umudum yok umut dolayım
Ben yine hep kahrolayım
İşte yine hep yapayalnızım.