Yalnızlık en büyük temâşadır, bunalırsın.
Oradan oraya koşuşturan anılar...
Derin düşüncelerın tutup çeker kolundan.
Yeni bir dünya vâdeder sana, inanırsın.
İçin yanar alev alev, umutla sularsın.
Seni felâkete sürükleyen o umutlar...
Ve sonra birer birer hepsi çıkar yolundan.
Uçurumun dibinde yalnızlıkla kalırsın.
Kayıt Tarihi : 4.5.2016 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!