Yalnız Ve Acı Şiiri - Hasan Kayaalp

YALNIZ VE ACI

Yalnızlar diyarında düşmüşüm ellere,
Ellerim kelepçedir yüreğimin hançeriyle.
Öfke doludur yüreğimin acısı,
Bir mermi gibi saplanır içime.

Gitmek ister bu yaralı yürek,
Yoruldum, yıprandım boş hayal izlerinde.
Yazıyorum, döküyorum
Acımın bir parça kırıntısını.

Savrulur gider bu ıssız bedenim,
Rüzgar gibi akıp gider umutlarım.
Deniz dalgası gibi paramparçayım,
Kayalıklar gibi yalnız ve hüzünle doluyum.

Bir fırtına kopacak yüreğimde,
Alevlerle yanıp tutuşacak
Bu acı dolu, hüzünlü bedenim.
Yalnızım, biten zamanın derinliklerinde.

Acım derin, derin saplanır yüreğime.
Şimdi sen özgürsün, bense kara toprak.
Öyle bir yerdeyim ki;
Soğuk, sisli, bir cehennem gibi.
Ne kurtulabiliyorum ne de kurtulmak için bir yol.

Dilsizdir yüreğim,
Suskun benim hüzünlerim.
Kapanmış bir yaradır,
Benimle biten, kara sevdanın ölümüdür.