Yalnız Tekne Şiiri - Seyhan Korkmaz

Yalnızım bu mavilikte yalnızım
Denizi içime çeke çeke yaşarım
Gökyüzü güneş dalga arkadaşım
Mavinin köşesinde sesiz beklerim

Demirlenmiş tekneyim bir koyda
Savrulup dururum dalgalarla
Denize sevdalı hisli bir adamla
Yalnızlıkta buluşuruz bu barınakta

Düşünürken uzaklara bakar
Bulutlarla konuşur yıldızları sayar
Sınırsız mavilikte hayallere dalar
Efkarlanırız ben o ve mavi sular

Gün aşırı balık tutar balık yer
Biraz gezinip sonra demirler
Her gün hayat sallanarak geçer
Küçük tekne sahibinden ne ister

Güneşin yansıması vurunca suya
Yalnızlığına aşık bu adamla
Denizin üstünde yıldızların altında
Bir mevsimi düşünüp daldık uykuya