Yalnız Kurt Şiiri - Yalnız Tatar

Yalnız Kurt derler bana
Hayatım boyunca hiç anlaşamadım insanlarla
Yalnız savaştım,çarpıştım düşmanlarımla
Sevilmedim hiçbir toplulukta

Yalnızım ölene kadar
Alın yazım yalnızlıkmış belki de
Mevlamın vardır elbet bir bildiği
Yalnızlığı lütfetmişse bize

İsyankarım günahkarım
Bir o kadar da tövbekarım
Nefret edilenim
Sevilmeyenim

Yalnız kurtum ben
Dürüstlüğümü yitirmektense
Yalnızlığı istemişizdir elbette

Çok dost aradım
Çıkarsız dost bulamadım
Hatasız dost arayınca dostsuz kaldım

Yalnızlık belki de bana bir hediye
Ne kanımı emen asalaklar var
Ne de başımın etrafına üşüşmüş çakallar

Yalnız kurta göre
Hayatın her anı bir savaştır
Kimi zaman yenersin
Kimi zaman yenilirsin

Bu savaşta önemli olan
Ne kazanman
Ne kaybetmen
Önemli olan mertçe savaşman