Yalnız kalmışlığıma Şiiri - Doğukan Musullu

Ne de güzel şiirler yazmışsınız.
Kafiyesiyle , dizesiyle muhteşem beton yığınları.
Yazık olmuş duygudan yoksun kalmış dizelere!

Anlatmak isteyipte anlatamadıklarımı armağan ediyorum.
Beni hiç dinlemeyen, hiç anlamayan sizlere.

Ne oldu?
Hani biz çok aşıktıkta, birbirimize olan sevgimiz hiç bitmezdi.
Hangi kirli sözlere kanıpta bıraktın bu yorgun bedeni?
Düşlerim yorgun en çok.
Umutlarım...

Şimdi seni kalbimden alıp neresine koyayım hayatın.
Zorluklarla kan ter içinde boğuşurken.
Biz, bari biz severek kavuşalım diye.
Hangi çirkin hayallere sattın.
Kan, ter ve göz yaşımızı.

Sevmiyorum seni artık.
Gözlerimden geçen o deli rüzgarın ıslığı
Artık adın değil.
Ve anladım ki
Hiç bir aşk
Gerçekten uğruna mücadele edipte ulaşılacak gibi değil.

Belki de o yüzden,
Bir kaç satır dizede, bir kaç güzel şarkı sözünde kaldı.
Uğrunda ölümün göze alındığı sevdalar.
Ve boğazında düğümlendi sevenlerin,
Hayalini kurduğu aşklar.

Artık sevmiyorum seni.
Bildim sen benim değilsin.
Şimdi söyle bana o zaman.
Ben seni yüreğimden alıp,
Neresine koyayım bu hayatın!