Yalnız Kalayım Şiiri - Alişah Arslan

ortak damlalarım vardı gökyüzüyle
yaşlı akşamlara gebe
güneşin doğuşuyla kapanacak gözkapaklarım
gözlerimin sakladığı damlalar vardı son geceden bana
ne kadar çok şey söylesem o kadar azdı söylediklerim geceye
ne kadar çok düşünsem seni
o kadar azdı düşündüklerim sanki
canım yanıyor gülüm canım
hem o kadar benimsin
hem o kadar değilsin
karabasanlarımla dolu damlalar avuçlarımda
kayarken verdiğin resmin ellerimden
sönmüş gölgelerimle başbaşa karanlıklarım
canımı yakıyor kanat çırpışların
ne olur
ortak olduğum geceye son kez bakayım
bırak
bak dışarıda tan göründü
birazdan sabah da olur
bırak artık gözlerimi kapatayım ne olursun
yüreğimde açan gülü kanlar içinde sana sunayım
bırak
artık gözlerimi kapatayım
başka kollara gebe güneşi görmesin gözlerim ne olur
bırak

bırak da gözlerimi kapatayım