Yalnız Ekmek Parası Şiiri - Afet İnce

Gece gurbete gebe göğü delecek avaz
Istıraplar sızarken yıldızların gözünden.
Son kalan nefesi de kesecek zalim ayaz
Uzaklara düşecek ayrılıp can özünden.

______İşte yine buluttan gurbet düştü bu gece
______Kor ateşle dağlanır kalpte hicran yarası
______Nasıl çözülür bilmem yaşam adlı bilmece
______Duyulur tiz narası “Yalnız ekmek parası”

Karanfil kokar birden yalnızlıkların rengi
Gecenin esintisi gözlerden hüzün sağar.
Gürültü olur kalmaz türkülerin ahengi
Asılan tebessümler dudaktan yere yağar.

______Bir yetim edasıyla sema denize ağlar
______Elinde bir valizle yaşamın maskarası
______Oyunda çırpınırken sefil figüran sağlar
______Haykırır fukarası “Yalnız ekmek parası.”

Belki bir güzel vardır belki anne düşlerde
Belki de kaval sesi sürükleyen dağlara.
Belki bir gül goncası dileği gülüşlerde
Kavuşamaz gurbetçi takılarak ağlara.

_______Seneler akıp gider kim bilir kaç kar iner
_______Yoksul evin üstüne belki bulut karası
_______Yürek yakan bu acı artık ölünce diner
_______Demenin tam sırası “Yalnız ekmek parası”