Merhaba, gonca gülüm...
Yunus balığının tebessümü gibi hâz veren
Ceylanın göz süzmesi kadar cezbeden
Ve bülbülün şakıması gibi eşsiz duygulardan, merhaba
Yine bir güne başladım sensiz ve yalnız
Küçüktüm, küçücük. Babaannem vardı;
Canımla bir bildiğim, nihayetsiz sevdiğim
Beni el bebek büyütmüş, dizinde uyutmuştu
Artık yok, uzun yıllar oldu rahmete erişeli
Sorardı arada bir, “ben ölünce ağlar mısın? ” diye
Pusun suyun üstüne inişi var ya!
İşte sevgin gönlüme öyle yerleşti...
Sonrası bir rüzgarla sisler kalktı havaya,
Hayal ile gerçekler öyle netleşti...
1990
Dayanak sandığımız herkes / herşey birer düzenek haline geldiğinde,
anlarız yanılmışlığımızı...
Ve anlarız ne kadar da yanlışmış,
yaşamışlığımız.
Sonra ağlarız kimimiz...
Aldandıkça aldatmaya meylederiz lakin;
Şimdi sen yoksun…
Hiç olmadığın kadar – Hep olmadığın kadar yok!
Gördüğüm kadarıyla – Göründüğü kadarıyla yok!
Ve şimdi sen bir hoşsun…
Şimdi sen bir hoşsun…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!