Bana ayrıldık dediğinde üzgün değildin. Bambaşka bir tebessüm vardı yüzünde.
Ayrılıktan bahsetmiştin….
Kaldı ki, bundan birkaç ay önce ayrılıktan bahsetsek suratını asardın. Bir korku sarardı içini,bir başka sarılırdın bana. Neydi seni ayrılığa iten? Sevgi dedin taptım!!! Aşk dedin kara sevdayı yaşattım. Mutluluk dedin,bulutların üzerinde dolaştırdım. Ama sen Layık olamadın buna…
Pes etmeyeceğim. Ömür boyu seninle olacağım, dünyadaki hiçbir kuvvet seni benden ayıramaz diyordun. Değil söz vermek yeminler ediyordun… Nerede şimdi o yeminler… sen bilmiyorsan ben söyleyeyim. Şimdi başka kollardasın, başkasının ellerini tutuyorsun. Ve onun göğsünde yatarken bu yeminleri ona ediyorsun. Kısacası sen yine yalan söylüyorsun…
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta