Yalancı Bahar Şiiri - Hamit Atay

Yalancı Bahar

Bir sabah uyandım,
Güneş sanki bana doğmuş sandım.
Penceremde kuşlar, içimde sevinç…
Meğer kandırılmışım,
Meğer gelen sen değilmişsin…
Mevsim bahar gibi gelse de
Sen yoktun,
Bahar da yalandı artık…

Bir tomurcuk umut filizlendi kalbimde,
Adını koydum: "Sen."
Ama rüzgâr erken esti,
Bir fırtına koptu,
Ve çiçeğim açamadan soldu.
Anladım ki…
Sen bahar değilmişsin,
Sadece geçip giden
Bir yalancı bahar…

Sokaklar seni anlattı bir zaman,
Ağaçlar adını fısıldadı yaprak yaprak.
Ben her köşe başında seni aradım,
Gelen her baharı “belki sensin” diye karşıladım.
Ama hep yanlış mevsim,
Hep eksik zaman…

Yalancı bahar gibi girdin hayatıma,
Isıttın, gülümsedin, umut verdin…
Sonra bir sabah
Ansızın çekildin.
Ne çiçek kaldı geride
Ne de senin yerine koyabildiğim bir iz…

Şimdi her bahar yarım bende.
Gönlümde eksik bir taraf,
Ve her açan çiçekte
Bir burukluk var artık…

Yalancı bahar…
Ne güzel kandırdın beni.
Ama olsun…
Seninle bir mevsim bile yetti
Gerçek bir ömre sığmayacak
Bir sevdayı yaşamaya.
Şiir Hamit Atay