Yalancı aşklara kanmadım artık,
Sahte gülüşlere, boş sözlere inanmadım.
Sevgi dedikleri, bir hevesmiş meğer,
Bir çıkar, bir oyun, bir sahte sahne.
Bir zamanlar gözüm kapalı sevmişim,
Kalbimi avuçlarına bırakmışım.
O eller ne zaman soğudu,
O gözler ne zaman yabancılaştı,
Anlamamışım…
Ama öğrendim, hem de canım yana yana.
Baktım ki sevgiler pazara çıkmış,
Baktım ki sadakat sadece bir masal.
Yürekten sevenler az,
Menfaat için sevenler çok.
Düşerken tutmazlar elini,
Ama kalktığında alkışlarlar,
Sırf yanında görünmek için.
Yalancı aşklara sesleniyorum:
Siz beni yıkamadınız,
Siz beni bitiremediniz.
Her darbeniz, beni daha da büyüttü.
Her ihanetiniz, kalbime bir ders yazdı.
Şimdi kimseye koşulsuz inanmam,
Sevgi mi, önce gözlerine bakarım,
İçinde ışık var mı, yoksa karanlık mı
Anlarım.
Artık kandıramaz beni
O süslü yalanlar, o boş vaatler.
Kalbim,
Gerçek sevgiyi bekleyen bir bahçe gibi şimdi.
Yalanı görünce kapatıyor kapılarını,
Sadece hakikate açıyor çiçeklerini.
Ve biliyorum,
Bir gün gerçek sevgi gelecek.
Ne çıkar için, ne oyun için,
Ne yalan için…
Sadece sevdiği için sevecek beni.
O zaman ben de diyeceğim ki:
İşte bu, bütün yaralarıma değdi.
Ama o gün gelene kadar,
Yalancı aşklara, sahte sevgilere
Bir çift lafım var:
Ne yaptıysanız kendinize yaptınız,
Beni değil, kendi vicdanınızı tükettiniz.
AygülZADE ✍🏻
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 17:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!