Kimse kimsenin vurmazsa kusurunu yüzüne,
Arsızlaşıp yüzsüzleşen yüz, olur bir gün kösele.
İnsan utanmazlaşır, alır yüzsüzlüğü eline,
İnsanım diye dolaşır yeryüzünde kendi kendine.
Yalan sözler yerde sürünen yılana benzer,
İnsanlığa zehrini yavaşça zerk eder.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta