Düşmek değil bu çakılmak kafa üstü,
Yarılıp ortadan saçılmak tüm çıplaklığıyla,
Sorgusuzca bir idam kendiliğinden vuku bulan,
Ne idamı kardeş resmen intihar yalan dolan...
Yalanlar sıralanır peşisıra durmak bilmez,
Hayat denen sahnede,
Ellerin boş,
Sahte bir figüransın artık...
İlk durağında hayalin arızaya bağlar bedenin,
Tutunmak istersin de yarım kalır benliğin,
Yavaşça yokoluşu hissederken teninde,
Umut ararsın seni saracak,
Ya da bir kuytu sessizce kaybolacak.
Çaresizce debelenmelerle geçen hayat,
Ya tam o an başlayacak,
Yahut kimsesiz mahsun o an kaybolacak.
Kayıt Tarihi : 2.1.2012 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öylesine bir deneme :)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!