Yalan Sözlerin Şiiri - Aygül Zade

Bir gülüşün vardı, masum gibi,
Bir bakışın vardı, bahar gibi.
Ama meğer içinde fırtına saklıymış,
Senin sevdan, bir yalan masalmış gizli gizli...

Dedin ki: “Sonsuza dek seninim ben,”
Dedin ki: “Aşkla bakarım gözlerine her dem.”
Ama sonra öğrendim o sözlerin,
Hep aynıydı başkalarına da — ezberden.

Bir “seviyorum” dedin, içim titredi,
Meğer dilin değil, oyunların konuşmuş beni.
Ben sana gönlümü açtım geceler boyunca,
Sen başka kollarda düş kurmuşsun sessizce.

Ne hayaller kurmuştum sana dair,
Bir ömür seninle, bir yuvada, bir şehir.
Ama şimdi anlıyorum,
O sözler bir tiyatroydu, sahnesi benim kalbimmiş meğer.

“Gitmem” dedin, gittin.
“Üzmem” dedin, yıktın.
“Başka kimse olmayacak” dedin,
Oldu… hem de ben ağlarken arkandan, gülerek buldun yenisini.

Ben hâlâ eski mesajlarını saklıyorum,
Her harfinde bir kandırılmışlık kokusu var.
“Canımsın” dediğin satırları okurken,
Artık gözlerim değil, kalbim ağlıyor ağır ağır.

Şimdi yalan sözlerini duvarlara yazdım,
Her biri bir yara, her biri bir aldanış.
Bir zamanlar seninle gülümsüyen o kız,
Şimdi aynaya baktığında tanımıyor bakışını, tanımıyor aşkı, tanımıyor barış.

Sahi, nasıl bu kadar rahat söyledin yalanı?
Bir “seni seviyorum”u ne çabuk kirlettin be adam?
Ben seni bir ömre katarken dua gibi,
Sen beni bir eğlence saymışsın, anlık bir adan.

Ama söz!
Ben artık o eski ben değilim.
Ne seni beklerim, ne bir yalan daha yerim.
Aldanmışsam da bir kez, bir daha olmaz.

Yolun açık olsun,
Ama ardına bakma.
Çünkü senin için gözyaşı döken kalp,
Artık sadece kendine ağlar, kendine yas tutar.

Ve bir gün,
Gerçek sevgiyi ararken sende,
Umarım birisi çıkar karşına,
Ve sana da aynı yalanları söyler tek tek,
Ne demekmiş anlarsın diye…
Şiir AygülZADE ✍🏻