Senin yalanların beni çok yordu,
Bir "seviyorum" dedin, bin yara doğdu.
Güvendim… elimdeydi kalbim sana,
Ama sen tutmadın, bıraktın soğukluğa.
Her sözünde başka bir gölge gizliydi,
Bakışların bile başka yerlere eğilmişti.
Ben gerçek sandım gözyaşını,
Meğer sahneymiş, sen ezberlemişsin.
Ne zaman güldün, içim titredi,
Çünkü biliyordum... ardında kırıklar gizliydi.
"Benim için üzülme" derken bile,
Bir başka yüreğe sözlerin diziliydi.
Senin yalanların beni çok yordu,
Yüzüne bile bakmak zordu sonunda.
Ama yine de dua ettim sana gecelerce,
Çünkü sevmek, ihanet etmemekti aslında.
Şimdi adını anmak bile sızlatıyor,
Ama alışırım… kadınlar güçlü doğar.
Sen unutsan da ben unutamam,
Çünkü bazı acılar, bir ömür hatıra kalır.
AygülZADE ✍🏻
Kayıt Tarihi : 23.7.2025 08:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!