Kahreden sessizliği
Geceler boyu yalnızlığın
Doldukça ciğerlerime
Büyüyorum,sensizde
Acı dolu yüzün
Ve ağlamaklı gözlerin
Ele veriyor seni Tsira
Bencil,küçük bir çocuk gibisin
Yalnız kendini düşünen
Hava kararıp,zindana dönünce
Kabuğuma çekilip,yalnız evimde
Aklıma bir an geliyorsun sadece
Bir an ki
Nehirlerden,denizlerden
Ve okyanuslardan kalkıp gelen
Bulutlarla akıp
Yüzüme düşen bir damla gibi
Üzgünüm Tsira
İstesemde artık yazmıyor kalemim
Kayıt Tarihi : 7.5.2011 03:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!