Güvenme dünyaya
Sakın güvenme
Boğar seni kendi denizinde
Eğer içine hapsedere seni
İnan kurtulazmassın,takar kelepçelerini klbine
Ananda olsa babanda
Farketmez...vururlar seni arkandan
Bükersin boynunu acılara
Mutluluk göremez yüzün
Olur dünya sana zindan
Güvenme insanlara
Onlar yalancı bir bahar gibidir
Bir mevsin yanında varlar
Arkanda dururlar dost olurlar
Başka bir mevsime seni sırtından vururlar...
Hayatı kendine mesken tutma
Ölüm yok gibi yaşama
Herkese dost diye bakma
Dost sandıkların yıldızlara benzerler...
Bir gün doğar,birgün doğmazlar.
Kalırsın kendi başına yapayalnız.
Vardır elbet dost olanı insanın,
O da ender çıkar,
Bulursa seni o dost ne mutlu!
Dünyanın inisini kazanmışsın demektir...
(((herkesi dost sanmayın dost sandıklarınız sizi birgün yapayalnız bırakabilirler)))
Meray AlagözKayıt Tarihi : 22.12.2005 11:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!