Yalan Derim Şiiri - Melek Tonyalı

Bana en önemli şey, ne deseler
Yalan derim
Dile karışmış, sele kapılmış, çöle dönmüş
Yalan derim

Kapın çalınır, koşar açarsın, bir bakarsın
Yalan gelir
Pembe yalandır, beyaz yalandır, yüzünü kızartır
İyisi kötüsü olmaz
Yalan yalandır

Sevdiğine söylersin, çocuğuna söylersin, işinde söylersin
Arkadaşlarından dinlersin, televizyonda izlersin bağımlılık yapar
Dalar gidersin

Kanını kaynatır, belki canını acıtır.Her dilde aynıdır
Yalansız yaşanmaz der, her terden çalarsın nasılsa!
Dünya bile yalandır

Öyle böyle yaşar gidersin.Onda vefa yoktur, sevgilisi çoktur
Biri de birdir, bini de dersin dünyanın düzenine uyar gidersin
Tövbe etmezsen bir gün gelir çöle dönersin.
önce ruhun kirlenir, sonra vicdanın ziftlenir

Aymaz olursun. Bir gün bakarsın doymaz olursun
Karalar bağlamış gümüş yüreğin, aydınlıkta bile görmez olursun
Kör öldüm sanma hiç, görür gözlerin, bir vakitler altındı gümüş yüreğin
Oturup ağlasan yazık olur, değmez; nasılsa boşa akıp gitmiş senelerin

Dile ki, yaşarken yalansız doğrular olsun
İste ki, yalanı sevmeyen nesiller doğsun