Yalan Şiiri - Hulusi Boz

Perdeler çekilir,
Işıklar yanınca
İnsanlar eylenir,
Artık gönlünce.
Kimi yorgun argın,
Şilteye uzanır;
Kiminin gözü
Takvim yapraklarında kalır.
Nasılda habersiz geçmiş,
Hey gidi zaman!
Koca bir takvimde,
Üç beş yapraktır kalan.
Bir ömür tükettim,
Nedir beni avutan.
Kendini sorgular,
Yaşlı gözlerle o an
Yalan be Ahmet'im
Bu dünya yalan!
Aynada aksidir,
Seyre dalınan.
Yalan be Ahmet'im
Yalan be yalan!