Yalan Şiiri - Necmeddin Özcan 2

Bir şiirden ötesi haykırmak istediklerim. Belki senin de duymak yada hatırlamak istemediklerin. Ne yeminimiz kaldı gidişinin ardından ne de bakmaya kıyamadığım gözlerin. Silindi birer birer geriye kalan sadece hatırlamak istemediklerimiz kaldı. Zaman tüm sevgiyle harmanladigimiz herşeyi yalanladı. Belki de en başından beri haklıydı. Biz konduramadık yalan sandığımız gerçekleri. Kuralsız, şartsız sevmekti tek isteğimiz. Kafiyesiz uyaksız bir şiir gibi. Gelişigüzel olduğu gibi. Güzel de yapan seni buydu belki. Bu şehir bu kadar gürültülü müydü? İnsanlar bu denli anlaşılmaz mıydı? Kışları bu kadar soğuk olur muydu? Rüzgarı baş ağrıtır mıydı? Yoksa hep böyleydi de seninle mi güzeldi? Böylesine yalanı nasıl kaldırdı bunca güzellik. Sorarım şimdi Yalan nasıl gülüyordur ardımızdan. Güzellikle kal desem bilirim ki şimdi o da yalan.