Yalan Şiiri - İsmet Şahin 2

Bir hayal dünyasıymış sanki,
Yaşadıklarım...
Düşüp, kalktığım yollar,
Yokluk içinde umutlar.
Sevinç içinde gözyaşları.
Bir tutam acı.
Yüklenipte yıkıldığım.
Hepsi yalan...

Meğer yalanmış, yalan.
Herşey, yalan...
Dağlar, taşlar,
Kuşlar, ağaçlar,
Denizler, mavi yosunlar,
Ötüşen cırcır böcekleri...
Yokluğun, çaresizliği mi?
Yine yalan...

Oysa...
Gerçeğin, gözleri körmüş.
Bakıpta, göremeyen.
Ürkeklik içinde,
Kendini saklarcasına...
Halbuki,
Elinde kanayan,
Kırmızı bir gül,
Feryadını duyamadığın...
Yaralı Şahin de uçamazmış,
Kafesler içinde...
Umutların,
Bittiği de yalan...