Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Allah o kadar büyüktür ki
Yere göğe sığdıramazsın
Bir zerrede onu görür
Gözlerine inanamazsın

Kimse bilmez kim Allah'ı
Allah da kimi sever.
Belki onların hatrına
Bunca nimeti veriyordur yer.

Herkes karşılık alır bir şey yapmaktan.

Önce Tanrı var mı diye sordum kendime
Düşündüm bu kainatın acep sırrı ne?
Güneş, gezegenler,galaksiler ve şu ay…
Düşmeden nasıl dönerler kendi kendine?

Acaba rastlantı mı tesadüf mü dedim

Allah'tan gelene sabredilir, kuldan gelenle mücadele.
Haksızlık varsa susmak zulümdür , haksızlık edilene.

Allah yoktur diyemem
Vardır diye de gösteremem

O gösterir kendini
Nerede görünür
Nasıl görünür bilemem

Bakma dendiğine kurt ,çakal, aslan
Hepsi de bir annenin kuzusudur
Cismine değil de özüne baksan
Hepsi de annesinin göz nurudur

Bu gün anneler günü
Anneme uğradım bugün
Saçlarını okşar gibi
Okşadım toprağını
Ve saçlarına takar gibi
Usulca bir gül taktım toprağına

Pek çok kadın girer hayatımıza
Lakin hiçbiri tutmaz annemizi
Bir tek o unutmaz ,çıkar karşımıza
Mahşerde de arar gözlerimizi

Biraz geç kalınca telaşlanırdın
Nerde kaldın diye sorardın anne
Bak yine geç kaldı bu hayırsızın
Başını kaldır da sor sana anne

Bir derdim olunca sana söylerdim

Öldüğümü görebilirsin yıkıldığımı asla
Diz çökmeyecek bu yürek, tek başına da kalsa
Hayat kasesinin zehrini yudum yudum içtim ben
Ne çıkar, bundan sonra kıçımızdan arı soksa