Yakup Kiraz Şiirleri - Şair Yakup Kiraz

Eşeğin arpasını kim veriyorsa
Sırtına da o biner,

Köpeğin kafasını kim okşuyorsa
Aklına da o girer

Heyecanla yolunu gözlerken gelen günlerin
Farkına varamadım geçip gidenlerin.
Şimdi özünü "ancak" kavradım meselenin.
En kıymetli günü bu gündür senelerin.

Eşitiz işte
Eşitiz
Aynı gök yüzünün altında
Aynı gökyüzüne bakacak kadar
Kimimiz boka batmış
Kimimiz mehtaba dalar

Eskiden çayır çimen boldu her ton
Şimdi her taraf doldu beton

Eskiden saçlarımız vardı tel tel
Şimdi ya ağardı ya kaldık kel

Estetik ilerledi
İnsanlar bir birine benzedi
Çirkin yüzler
Gençleşti ,güzelleşti…
Ya gönüller?
Çirkef gönüller!

Güzelmiş,çirkinmiş…
Akıllıymış,deliymiş…
Körmüş,topalmış…
Kime ne bundan?
Canımızdan can verdik
Kanımızdan kan!

Nefsim boynunu kesmezsem nerde durursun
Her önüne serdiğimde kusur bulursun
Hep “bu seferki son” diye kandırdın beni
Getirdikçe “yenisi” diye tutturursun

Cebin boşsa, ele avuç açarsın
Aşın yoksa ,kapılardan bakarsın
Bu dünyada bil ne için yaşarsın
Namertlere muhtaç olma sen oğul

Baktırma kimseyi ,“yazık!” diyerek

Bu ülkede doğduk kulağımızda ezan
Uyarız her ne varsa kanununda yazan
Taşını, toprağını ,bayrağını öptük
Hakkımızı ver ,sen ne kazanırsan kazan!

Madem herkes kardeş ,herkes eşit vatandaş

Ey Tanrım biraz ağır oldu ama, olsun
Yaşadıklarım kolay değil biliyorsun
Hikmetinden sual sorulmaz, lakin
Neyimi gördün ki verdikçe veriyorsun

Bilirim ,Eyyub peygamber çok acı çekti