Yüreğim de yanar dolaşır sızı
Benimle olmaya sevgilim razı
Öyle bir güzel ki zalımın kızı
Biz çok seviyoruz birbirimizi
Doktor saramaz aşk denen yarayı
Sen evlisin çocuğun var
Olamayız ikimiz yâr
Aramızda sıra dağlar
Bizimkisi imkansız aşk
Bir yuvan var yıkılmasın
Yollarını yaptırdı
Sularını getirdi
Dertlerini bitirdi
Bizim köyün muhtarı
Yakuphan Kılınç
Benim hanım misafirliğe çok gitti
Bir kere ağzımı açıp bir şey söylemedim
Ben hanımımı kıskanmam
Ben kıskanç birisi değilim
Hem de misafirliğe bensiz gitti
Bana haber vermeden gitti
Börekle karın doymuyor
Çörekle karın doymuyor
Çırakla karın doymuyor
Karın bugün doymuyor
Karın yarın doymuyor
Mâsum boyun eğişi var
Kibar yemek yeyişi var
Bir Yakuphan deyişi var
Böyle dilber sevilmez mi?
Aşktan başım döndürüyor
Sen Türkçe'den ben Kürtçe'den kaçarım
Dertlerin içinde kaldım naçarım
Kendime bir dükkan tutar açarım
Böyle el işinde çalışamam ben
Not: İlk iki dizeyi rüyamda yazdım. Şiirdeki diğer kıtaları hatırlamıyorum.
Ona buna bakarsın
Sağa sola bakarsın
Aşk türküsü yakarsın
Hep eli boş çıkarsın
Böyle işte bekarlık
Sapladın kalbime hançer gibi ok
Doktor tabip gelse bir çaresi yok
Seni seviyordum ben her şeyden çok
Buraya kadarmış bu aşk bitmiştir
Seven yüreğimi eyledin talan
Sen gittin gideli sevgiye acım
Doyamadım inan sana muhtacım
Tabib derman olmaz sensin ilacım
Bu derdime senden başka çare yok
Yâr hasretin yüreğimi biçiyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!