Bu dünyanın neyi anlamlı?
Pozitif olup gözleri kapalı mı,
Dinmeyen hayat kaygısı mı?
Yoksa bitmeyen ızdırabı mı?
Gündüzleri sessiz belki,
Ölüm, basit bir kelimeydi,
Sen bana yaşatana dek.
Önceden sözden ibaretti,
Şimdi ise yitirdi sözlerdeki gerçekliğini.
Adeta masal gibiydi,
Yerim yurdum yok deme,
Yaşıyorken kalbimde,
Susupta, hasret ettirme,
Gidip de, kalbi tövbe ettirme.
Belki bugün üzgünsün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!