YAKTIN ŞİRA
Yaktın şira, yayınıma ateş düşürdün,
Sensizliğin kor oldu içimde, kül ettin.
Bir yangın gibi sardın kalbimi,
Söndüremem, çaresizim, bittim…
Yaktın şira, sözlerin hançer gibi,
Sevdan zehir, hasretin zindan.
Bir umut vardı gözlerimde,
Ama sen karanlığı seçtin, ferman yazdın.
Geceler şahit, yıldızlar sustu,
Sonsuz bir boşluk, içime doldu.
Ne yağmurlar serinletti yüreğimi,
Ne de rüzgar savurdu adını.
Yaktın şira, sönmeyen bir yangın gibi,
Zaman geçti ama izlerin gitmedi.
Belki bir gün küllerde doğarım,
Ama senin adın, hep içimde yanar.
Hamit Atay
21.02.2025
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 03:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!