Gariban canlarıyla bune efelik

İnsan dediğin bir zalım hayvan
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak
Birinin kanı birine derman
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak

Dağlarda ölüm kol geziyor
Oğullar yaralı kanları sızıyor
Birileri ha bire ferman yazıyor
Ateş düştüğü yeri yakarmış

El.deki yara duvarda delik
Gariban canlarıyla bu ne efelik
Ölene rahmet başına sağlık
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak

Hep böyle olurmuş ölür sabular
Gariblere kurşun beylere tapular
Yerler mayın tuzaklanmış kapılar
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak

Baba kırat bekler sırat geçmeyi
Ana sorgusuz cennete uçmayı
Yeşil ekinmi istedi göğ biçmeyi
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak

Kurşun geldi parçalandı başım
Akıyor kanım atıyor döşüm
Gidiyor gülüm gidiyor garip kuşun
Ateş düştüğü yeri yakıyor bak