Beni sensizliğe mahkum ettin ya,
En sevdiklerinden bulman yakındır.
Ellerin sözüyle benden gittin ya,
Duvara toslayıp durman yakındır...
Onca bedduamın öznesi oldun,
Yüzlerce erkeğin gözdesi oldun,
Duyarım yakında "belanı buldun",
Hesabı mahşere kurman yakındır...
Tek suçum almadan vermek değil mi?
Seni karşılıksız sevmek değil mi?
Uykumu seninle bölmek değil mi?
Senin de uykusuz kalman yakındır...
Ellerin aklıyla bana set çektin,
Bilmedin araya sen zehir ektin,
Gönlümde dünyalara değer, tektin,
Senin de gül gibi solman yakındır...
En kötü günümü mumla arattın,
Ben canım dedikçe câna dert kattın,
Sandın ki kullanıp sen çöpe attın,
Senin de mendile dönmen yakındır...
Bana karşı seni dolduran çoktur,
Sanırım senin hiç aklın da yoktur,
Attığın adeta zehirli oktur,
O okla kendini vurman yakındır...
Ettiğin yanına kâr kalmayacak,
Bunu bil taş kalbin uslanmayacak,
Sessiz çığlığın duyan olmayacak,
O zaman dizlerin dövmen yakındır...
Bu aşkın hesabı görülür elbet,
Benim gibi sen de yersin müebbet,
Duvarlarla eder olur muhabbet,
Senin de kafayı yemen yakındır...
Buz dağına çarpar bindiğin gemi,
Olursun gün gelir sen de acemi,
Gelince ömrünün hazin son demi,
Senin de defterin dürmen yakındır...
Taş kalbin insafa gelir o vakit,
Aklında kalmışsa onlarca akit,
Kabarır yüreğin kalamaz sakit,
Müsterih ol Yüce Ferman yakındır...
Sait'im Allah'a havale ettim,
Yaptığın her şeyi şikayet ettim,
Sayende tükendim, ben resmen bittim,
Pişmanlık çekerek ölmen yakındır...
08.07.2025 Samsun
Saat :11:57
Sait Yalçın
Kayıt Tarihi : 8.7.2025 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!