Yakında değilsin 2 Şiiri - Murat Ülkü

Yakında değilsin.
Ellerim uzansa boşluğu tutuyor.
Ama senin sesin,
yanımdaki fırtınadan daha gerçek.
Ruhumda yaşıyorsun sen,
bırak da coğrafyalar yalan söylesin.
​
​Ben devrimci bir yâr sevdim.
Bu yüzden dünya, bu yüzden düzen,
bizi anlamak zorunda değil.
Bizim manifestomuz,
kalp atışımızın ritmi;
sessiz ve inatçı.
​
​Gözlerin ki, zulme karşı açılan bir cephe.
Ve ben, o cephenin en sadık neferiyim.
Ne bir zenginlik, ne bir makam beklerim.
Bana yeten, senin yoksulun yanında duruşun.
Gökyüzüm sensin, yeryüzüm sensin.
Gerisi, tozlu bir kaygı.
​
​Bırak, dünya kendi telaşında dönsün.
Kendi küçük savaşları, kendi yalanlarıyla.
Benim savaşım,
seninle kurduğum hayalin saflığını korumak.
Bu yüzden diyorum: dünya değil umrumda.
​
​Seninle kurduğum köprüler,
tüm yollardan daha sağlam.
Diyarlar aramızda sadece birer çizgi.
Ne zaman kalbimde bir umut ateşi yansa,
biliyorum, o an oradasın.
Ateşin bana kadar ulaşıyor.
​
​Aşkımız, bir eylem çağrısı gibi.
Fısıltı halinde ama yankısı büyük.
Korkuyu çoktan sildik defterden.
Çünkü korkunun bittiği yerde,
senin sevgin başlıyor.
O, en büyük sığınağım.
​
​Bu yüzden koşmuyorum.
Bu yüzden beklemiyorum.
Sadece var oluyorum.
Senin ideallerin benim nefesim.
Senin davan, benim vefam.
Senin yokluğun bile, bir varlık sebebi.
​
​Ve biliyorum, bir gün bu mesafe de biter.
Ama asıl mesele, mesafenin bitmesi değil.
Mesele, mesafenin varken bile
bizi yıkamayacağını bilmek.
Bu inanç,
tüm dünyalara bedel.
​
​Yakında değilsin,
ama ruhumda ve kalbimde bir devsin.
Seninle solurum.
Seninle direşirim.
​
​Devrimci yâr sevdim ben.
Ve yalan değil:
Dünya değil umrumda.