Uzak saydığımız şeyler vardır ya hani,
Onlardır aslında bize en yakı.
Öğle değil midir hanımlar, beyler?
Bırakın uyumsuzluk yargısını,
Geleceğe mutlu bakın.
Herkes kendine sormalı önce,
Yangından sonra nedir kalan?
Suskunluğu dağlarında türeyen,
Kat ettiği yaşamın yol ayrımında,
Yalnızlığı düşer ayrılan.
Çatlayıp toprakta kök salan tohum,
Yer üstünde filizlenir.
Bir değirme sürecidir zamanda,
Ve uyanmayı bekleyen bir çiçeğin,
Tomurcuğunda mevsimler izlenir.
Barışık olmalıyız kendi varlığımızla,
Çünkü Yaratan’ımız bir.
Günlerin yorgunluğuna hiç aldırmadan,
Yürümeliyiz inançla tanıdık yolda,
El açıp getirmeliyiz tekbir.
Çirkinliğin tersidir güzellik,
Nasıl baktığına bağlı.
Sonumuzu hazırlar alışkanlıklar,
Biz ki severken sevilmeyi unuttuk,
Delicesine aşık, delicesine sevdalı.
Kayıt Tarihi : 3.2.2010 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!