adam, onlarca umudunu bağladığı hayallerinin gözlerinin önünden bir bir yok olduğunu görüyordu
içini üşüten bir duygu kaplıyordu yalnız kaldığı anlarda..
sanki ölümün o soğuk nefesi tüm hücrelerinde dolaşıyordu..
kanının çekildiğini hissediyordu...
bazen gözlerini kapatıp o umutlarını bağladığı hayallerinden bir tanesini seçip
rüyalanıyordu güpegündüz..
yüzünde oluşan o istemsiz kendi küçük ama anlamı büyük gülümsemelerden anlaşılırdı umutlarında yolculuğa çıktığı..
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta