Bu kaçıncı kalem kırdığım, yırttığım kaçıncı kâğıt. Sözler düşmeden dudağımdan, dökülmeden kelimeler kâğıda usandım sana sensizliği anlatmaktan. Usandım düşlerimin yorumsuzluğundan. Ya gelmelisin artık, ya da gel demelisin. Ya var olmalısın, ya da var oldurmalısın.
Hep hasret olacaksa aşkın iz düşümü, ben yanacaksam, ben çekeceksem bütün kahırları, benim gecelerim iç çekişlere gebeyse, ben yenilmiş sayılacaksam bütün oyunların sonunda neye yarayacak aşk?
Bu son mektup bilmelisin. Son kırılışı kalemin, kâğıdın son yırtılışı. Gül koparsa solar, dal koparsa kurur.
Ya ben!
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta