Küçük ellerini gökyüzüne kaldırıp, fısıldadı:
-Tanrım! Küçük insanların sivrisinek ısırığına eşdeğer acılara feryat eylemesi artık beni çıldırtıyor. Yüreğim sahipsiz birçok acıya mesken olmuşken, bu feryatları duymaktan tiksiniyorum. Acizliğim arttıkça onlarlaşıyorum, kendimden tiksiniyorum. Ve Tanrım! Kanlı elleriyle herkes seni suçluyor, biliyor musun?
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta