Düşün ki; adı olmayan gül zamanlarında
Kırk yerinden parçalanmış yarınlar…
Gülüşünün kıyısına ok gibi saplanmış
Tekinsiz sarılışlar.
Duadan, adamlıktan yoksun ruh
Çirkin bedeniyle yankılanmış
Masumiyetin üstünde
İçindeki aynalı oda
Çığlıklarla kırılmış göğün dibinde
Sahte ışıklara bürünmüş
Kahpe pusular…
-
Ansızın inen neydi kaderin üstüne,
Nereden çöktü bu boz bulanık hava
Düşlerinin pembesine.
Kutsal bir emanet gibi taşıdığın hayaller
Neden susturuldu teker teker.
Artık
Sönmüş yanardağlara benziyor
Sensiz şafaklar
Kuş sürüleri
Kelepçeleriyle bahara uçuyor
Sen ise bulutlara basarak yürüyorsun
Ayak izlerini silerek.…
-
Birden şarkılar susuyor,
Birden umutlar susuyor,
Kaf dağına sığınıyor tılsımlı masallar
Şehvetin karanlık çığlığı
Yeni doğan güneşin önüne
Hıçkırıklarını bırakıyor.
O tir tir titreyen yüreğinin altına gizlenmiş gözyaşları
Uyuyan masum bir çocuğun kanatlarında
Çiçek açıyor.
-
Ey dünyanın ortasına bırakılmış
Kara tabutta ki adam
Dilerim uykuların delik deşik olur
Acılar işlenir kirli bedenine.
Dilerim irin akar namertliğine
Sen bilmezsin namusun nerede olduğunu
Sen bilmezsin
Kör bir hançerle sırtından vurulmayı
Kambur ruhun, nasırlaşmış yüreğin bilmez
Gökkuşağının altında kahpece öldürülmeyi.
-
Uyu güzel kızım
Bak, körpe bedende ki yara izleri çiçek açacak…
Bütün zemheriler senin için
Baharla kucaklaşacak.
Her çocuk sana benziyecek sokaklarda
Onun için gözyaşlarımız aynı renk
Hüzünlerimiz aynı renk
Sen kokacak bütün ağıtlarımız.
Korkma
Bir insafsız bölemez senin uykularını
Çünkü; Biz varız dualarımızla.
-
Uyu güzel kızım
Uyu güzel prensesim
Ananın karnında
Bin sene sonra
Melekler uyandıracak seni.
Kayıt Tarihi : 22.2.2015 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bütün Özgecanlar için yazdım.....ağladım...
Sen öyle güzel dile getirmişsin ki duygularımızı benim ekleyecek bir sözüm yok susup dua etmekten başka, Allah rahmet eylesin ailesinin meleğine, sabır diliyorum... Sevgiler Zeynebim...
Bu olay toplumda ahlaki değerlerin sıfırlandığının,çöküşün resmidir. Eğitimin yozlaştığının resmidir.Analar bu acılara nasıl dayansın?.Genç kızlar yarınlarından nasıl emin olsun?...
Toplumsal bilincin dışında bir annenin acı çığlıklarıydı okuduğum. Duyarlı, yaralı bir yüreğin sesiydi. Kutluyorum Zeynebim. Emeğine, o naif yüreğine sağlık. Bir daha böyle şiirler yazmak nasip olmasın diyorum.Bu sayfadan eskisi gibi, şiirlerini okumak istiyorum daha sık. Sevgimle.
Yüreğine sağlık sevgili Zeynep hanım, içten ve dokunaklıydı paylaşım, sevgiler duyarlı yüreğine.
Diler ve beklerdik ki, asırların önüne gelen sayılar arttıkça artar medeniyet, sevgi ve şefkat çoğalır alabildiğine, kıymetini bilir bir insan, diğerinin...
Heyhat!
Zaman ileriye doğru yürürken, biz ortaçağ'ın karanlığına nasıl dönebildik! Vahşeti nasıl yakıştırabildik kendimize... Anlamak asla mümkün değil...
Değerli Nilgün.. 'Çığlığını' duyuyorum.. Kulaklarımı sağır edercesine hem de... Ve inan, ben de utanıyorum.. Utanıyorum işte!
Kutlarım şiirini.. İsyanına ortak gibi...
TÜM YORUMLAR (5)