Yakarış Şiiri - Erdal Karakaş

tanrım;
kim hissedecek acılarla dolan kalbimi?
kim yıkayacak kurumuş gözlerimi?
kim anlayacak bedenimin isyanının sesini?

tanrım;
kar aydınlığı ile yıka kem gözleri
öyle yıka ki o gözleri
ne çapak kalsın, ne de izleri
kar beyazının nur’u
paklasın yaşananların izlerini.
siyahta beyaz, beyaz da siyah duran
gri gözlerin kaldır perdesini.

tanrım;
cananımı canımdan alma
bugün sahip olduklarım
yarın bana,
bağış ola, sevda ola
ödül ola…