Bir fırtınanın içinde kaybolmuştu
Kabuslardan aniden sıçrayan beynim
Bir deprem oluyordu, ah annem yok oluyordu
Çırpınışlarım çaresiz, akıyordu gözbebeğim
Zaman amansız deliyordu yutuyordu
Geleceğime gözyaşlarımdan kalacak suyu
Yakarışlar boşaydı, ihtiraslar hakimken ruha
Susma diyordu beynim susma haksızlığa
Sıkıyordu kalbimi yağmur avuçlarında
Rüzgarla gelen fısıltılar çınlıyordu kulağımda
'Dur, gitme' dedi aynadaki ben bahtıma
'Dur gitme kara delik gibi büyüyen karanlığa
Unutulmuşsan, yalnızsan artık uyuma
Şahlan, zırhını kuşan düş yola
Tohum ek kalbine,umut lütfet ruhuna
Yüzme bilmesende at kendini hayal dünyasına
Bencil korkak sevdalardaki gibi boğulmazsın ya! '
Sevim Atan
06.09.2007
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!