Yakamoz gecenin tenhasına gizlenmiş , ayrılığın sancısı.
Yosunlara saklanmış ,martının çığlığındaki vedalar.
Dalgaların hüznü çarpar kum tanelerine,
Denizin fısıltısı, deli esen rüzgârın bağrını okşar.
Yalnızlık saklanmış diplere,
İstiridye kabuğundaki inci gibi.
Kavuşmalar mı?
Denizin ve ufkun birleştiği ince çizgi kadar uzak…
Ne inci kabuğundan çıkabildi,
Ne de yalnızlığım sana kavuştu ufkun sonsuzluğunda.
Vedalar çığlıkta kaldı,
Sen… kocaman bir sensizlikte.
Nejla Turan
Nejla TuranKayıt Tarihi : 8.10.2025 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!