Yakamoz Şiiri - Aysude Gül

Karlar düşer toprağa, kara kış susar ve dinler sakince.
Buz tutmuş zaman, hayallerin ötesinde,
Ulaşılması imkansız bir mesafe.
Yakamoz kırılır gecenin içinde,
Bin parçaya bölünür.

İhtişam kaybolur, soğuk rüzgar başlar,
Her şeyin sonu, bir matem gibi.
Muazzam bir hüzün çökmüş şehre,
Keder ince ince işler içimin her bir hücresine.
Kasvetle örtülür karanlık yollar,
Kaybolur bütün anılar, zamanın içinde.

Saatler ilerlemeye devam eder,
Ben bir adım gidemem, yavaşça kaybolurum.
Baharın ortasında ayaz,
Her şeyi silip süpürürken,
Bahar düşlerim yarım kalır,
Her umut bir adım daha uzaklaşır.

Bir ışık arar gözlerim,
Yakamoz kokan teninde kaybolur,
Bulamam, umut eder bir hayalin peşinden koşarım.