SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Sonsuz mutluluğa ulaşabilmek için, gelecek planları kurup bugünlerini unutan, yaşamayı
unutan, yaşamı unutan bu insanlara ne oldu?
Sonsuz mutluluğa erişebildiler mi sahiden?
Peki ya geçmişin izlerini atamayan insanlar; onlar ne yaptılar?
Her günü umutsuz yaşayan bu insanlar yaşamanın ne olduğunu hatırlayabildiler mi?
Her sonda bir yalnızlık vardır. Bu durağa gelen insanlar elbet bir süre sonra gideceklerdir.
Elbet bir gün var olduğumuz o yokluğa geri dönecek ve o karanlıkta yaşama umutlarımızı
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta