Yakalandım Şiiri - Kerem Reisoğlu

Kimi insan,
"Aşk bahanedir." der.

Kimi,
"Sesim yetmedi." der.

Acı der…
Uykusuzluk.
Hastalık.
"Anlatamıyorum." der.

İnsanın içini yer.

Ben, herkesin karşısında…
Ben değildim,
dedim.

Sen —
Utancından karşıma bile çıkamadın.

Neden ağladın, bilmiyorum.
Çok merak ettim.
Seyrettim.

Bir zaman sonra uyandık zaten.
Tek hatırladığım:
Rüyaydı bu.

Üç yudumluk şuydu.
Kısacık.
Çok hızlı.

İşte böyle oldu.
Demedim.
Yakalandım.

Veba gibi.