Hiç uykum yok.
kalktım,
pencereden gökyüzünde dolaşan
kara bulutlara baktım...
saf ve temiz duygularla...
uyuyan gecenin içine,
yağmur yağıyordu
kasvetli bir biçimde ...
Ortada çıt yok.
camlara vuran yağmurun sesi...
hayatın doğallığı
Sevginin neşesi...!
Sevginin neşesi demişim
hüzündür belkide,
insanın özünü
Sevgide gördüm de .!
Barış Kaya
Kayıt Tarihi : 7.2.2019 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!