Yağmurlu bir akşam,
Penceremin önünde yağmurun kışını izliyordum,
Gökyüzü öylesine öfkeli ve hüzünlüydü ki,
Gözyaşları nafile olup şimşek sesleriyle,
Etrafa yüreğindeki ateşi savuruyordu,
Gökyüzünün halini kendime benzettim,
Çünkü; bende gökyüzü gibi öfkeli ve hüzünlüydüm,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta