Yazamıyorum dediysem yalan...
Umursamaz, umarsız bir rezillik benimki.
Hissettiğimden değil bu kağıttaki lekeler,
Yazmak için hissettim duygusuzca.
Sanma ki üzülüyorum elimde kalemimle, öyle değil...
İçimdeki kahpe kahkahanın fısıltısı duyduğun bu ses,
Aşk vardı cennet ile cehennem sonu,
Bir de aşk vardı, gölgesi ve anlamsız ruhu.
Ne cennet kadar güzeldi ama gökyüzü kadar mavi,
Ne cehennem kadar kötü idi, ama rezilce kirli.
Bir kalbe sıkıştı beşerde ikisi,
Biri olmadan olmaz diğeri, kutsal yemiş misali,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!