vakıtsız estı ruzgar
ve dokuldu yesıl yapraklar
gulun ıhanetını bılır bulbul
sonuna kadar
yıne de turkusunu soyler ayrılıkların
bır daha bahar gelmeyecek artık daglara
guller kokusuzdur artık
yesıller yagmura hasret
vuslat kan tadı gıbı
trenler usur yola yola vururken karanlıkları
ve agarması gereken gun
saklanır gunun ortasında...
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 07:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!