Yağmur Yüreklim Şiiri - Hamit Atay

Yağmur yüreklim…

Seninle başlar bu göğün içli serzenişi,
Her damla düşerken toprağa,
Sanki kalbimden bir parça sökülür gibi.

Sensizken ıslanmak bile anlam taşır,
Sanki tenime sen dokunuyormuşsun gibi.
Bir damla gözümde,
Bir damla avuçlarımda bekler seni.

Kaldırımlarda yankılanan ayak sesin,
Uzaktan bir umut gibi titrer kulaklarımda.
Sen miydin gelen, yoksa yine hayalin mi
Çaldı bu yalnızlığın paslı kapısını?

Yağmur yüreklim…
Gözlerin gibi ıslak bakıyor gökyüzü,
Ve her şimşek, bir anlık gülüşün gibi
İçimi aydınlatıp geçiyor usulca.

Biliyor musun?
Senle başlıyor her sabahın anlamı,
Ve sensizliğin ortasında
Bir şiir gibi kanıyor gecelerime adın.

Ellerin…
Rüzgârı okşar gibi geçer düşlerimden,
Bir serinlik kalır ardında
Bir de gitmişliğin o tarifsiz sızısı.

Yağmur yüreklim…
Sen benim en güzel şiirimsin,
En çok da yağmurlarda yazılan,
Bir mevsimlik değil, ömürlük bir hüzün gibi kalan.

Gelsen…
Bir damla olup düşsen avuçlarıma,
Söz, kimseye söylemem seni,
Sadece kalbimde saklarım,
Ve bir şiir gibi her gece seni okurum.

Hamit Atay