Son vapur da ayrıldı limandan
Son tren içimi çizip de geçti
Birbir ışıkları söndü odaların
Kapılar gözlerine uykuları kapadı
Yarim yağmur yüreklim uyuyor musun
İçimde kırılır kalır ağlayan sesin
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



"Belki kavuşamam sana, ölüm de gelir.
Bulutlara yazdım seni, yağmur yüreklim..."
Sanırım insanın gerçek dışı beklentileri bir kenara ittikten sonra, artık sevdiğini bir kerecik bile görme ihtimalinin olmadığını idrak ettiği an, çaresizliğin ve umutsuzluğun en hakiki ve kuvvetli yaşandığı anlardan biridir. İnsanın yüreğini susturmaya, hatta daha ileri giderek öldürmeye çalışarak daha az acı çekeceğini umut etmesi ne acınası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta