Şimdi düşüyorum elin yoksa elimde.
Hava karmaşık benim havan değil de.
Bir parça bile uzaklaşamıyorum kederimden.
Elim üşüyordu hatırın tuttuğu saatler nerde.
Her şey kopuyor sabaha karşıdır birden.
Gemiler düşlüyorum beni alıp götüren.
Yağmur yağıyor avuçlarıma hiç dinmez.
Ahı alınmış öksüz yetim gibiyim.
Herkes dokunur yağmur dolu gözlerime.
Yüklü bulutlar var içimin derinliğinde.
İçli bir türkü söyler, avucuma dökülen yağmur.
Sen yağıyorsun durmadan dökülüyor.
Avuçlarım dolup dolup taşıyor.
Oysa yağmurla buluşmamalıydı ellerim.
Tutmalıydı bir senin ellerin.
Kenan Gezici 07/06/2025
Kayıt Tarihi : 9.6.2025 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!