Yağmur Damlaları Şiiri - Kenan Gezici

Giderken beni almayın yağmur damlaları demedim mi.
Karıştı bakın göz yaşım, sizde benim gibi ağlamaklı.
Hazin bir son da sizi bekliyor toprak alıp götürür sizi.
Karışırsınız toprağa ben gibi, uzak kalır size gökyüzü.
Karanlıklar dehlizler aldı sizi bilmediğiniz yerlere.
Gökyüzü nerde hani o dolaştığınız yıldızlar söndü.
Bir ağaç alsaydı sizi yaprağından uçar giderdiniz.
Düşseydiniz nehire dolaşa dolaşa ulaşırdınız denize.
Bulut bulutlar beklerdi, onlara uçarak giderdiniz.
Bir karanlığa düştünüz, sular değil burada tanıdık.
Oyun bahçesiydi sizler için gidip kısa dönerdiniz buluta.
Her şey dağılıverdi düştü tesbih, her şey allak bullak.
Birde düşünün ben gibi, her gün bunu yaşadığınızı.
Bilmediğim yerdeyim, bilmediğim gök dolaşır üstümde.
Ne yağmur yağsa, hangi rüzgâr esse kokmaz yar gibi.
Dolaştığım yerler anımsatır bana sadece bir şeyler.
Ne ben artık benim, nede yerle gök arası artık benim.

Kenan Gezici 30/10/2025