Yağmur Damlaları 34 Şiiri - Füsun Uluşahin

Oturmuş kitabını okurken,
Kulağında ezgiler, burnunda tütsü kokusu.
Birden harika bir yağmur başlar.
Cama vuran damlaları hissedersin.
Sanki düşen her bir damla,
Seni çağırıyordur yaşaman için.
Ve her şeyi unutup,
Yağmura kulak verirsin.
Gözlerin kapanır istemsiz.
Kalbin bir başka çarpmaya başlar.
Ne de güzel anlatıyor yağmur,
Hayatı ve insanları.
Bardakdan boşalıyor sanki damlalar.
Arındırmak istiyor dünyayı,
Var olan tüm çirkinliklerden.
Sonra birden yavaşlıyor,
İnceden inceden iniyor yer yüzüne.
Anlıyorsun,
O an sevgiyi anlatıyor.
Düşen her narin damla,
Etrafa sevgi saçıyor yine,
Her şeye ve kerkese rağmen.